ข้อสรุป การศึกษาในปัจจุบันเน้นว่าการแพร่กระจายของโรคในเด็กสามารถประเมินได้โดยใช้เครือข่ายสองฝ่ายของโรงเรียนและครัวเรือน การแพร่ โรคภัย จำนวนมากที่สุดเกิดขึ้นระหว่างเด็กวัยเรียนที่บ้านหรือในโรงเรียน ในกรณีส่วนใหญ่ การแพร่เชื้อส่วนใหญ่เกิดขึ้นภายในปีการศึกษาเดียวกัน รูปแบบการแพร่เชื้อที่สังเกตได้เหล่านี้ได้รับผลกระทบอย่างมากจากการแทรกแซง เช่น การทดสอบและติดตามอย่างต่อเนื่อง การสวมหน้ากากอนามัย การเว้นระยะห่างทางสังคม และการกักกันผู้สัมผัส ครัวเรือนยังพบว่ามีบทบาทสำคัญในการแพร่โรคระหว่างปีการศึกษาและระหว่างโรงเรียนประถมและมัธยม