แม่น้ำแยงซีไหลผ่านระบบนิเวศที่หลากหลาย และเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์เฉพาะถิ่นและสัตว์ใกล้สูญพันธุ์หลายชนิด เช่นจระเข้จีน โลมาหัวบาตรหลังเรียบและยังเป็นที่อยู่ของโลมาแม่น้ำแยงซีเกียง (หรือปลาไบจิ ) ที่สูญพันธุ์ไปแล้วและปลาตีนจีนเช่นเดียวกับปลาสเตอร์เจียนแยงซีซึ่ง สูญ พันธุ์ไปแล้วในธรรมชาติ ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แม่น้ำได้รับความเดือดร้อนจากมลพิษทางอุตสาหกรรม มลภาวะจากพลาสติก การไหลบ่าของน้ำจากการเกษตรการตกตะกอนและการสูญเสียพื้นที่ชุ่มน้ำและทะเลสาบ ซึ่งทำให้น้ำท่วมตามฤดูกาลรุนแรงขึ้น ปัจจุบันบางส่วนของแม่น้ำได้รับการคุ้มครองให้เป็นเขตอนุรักษ์ธรรมชาติ แนว แม่น้ำแยงซี ต้นน้ำที่ไหลผ่านช่องเขาลึกทางตะวันตกของยูนนานเป็นส่วนหนึ่งของแม่น้ำ สามสายขนานกันของพื้นที่คุ้มครองยูนนาน ซึ่งเป็นมรดกโลกขององค์การยูเนสโก Cháng Jiāng (长江;長江) หรือ " Long River " เป็นชื่อทางการของแม่น้ำแยงซีในภาษาจีนกลาง อย่างไรก็ตาม ชาวจีนได้ตั้งชื่อที่แตกต่างกันไปตามส่วนต้นน้ำของแม่น้ำจนถึงจุดบรรจบกับแม่น้ำหมินที่อี๋ปิน มณฑลเสฉวน แม่น้ำ Jinsha ("แม่น้ำทรายทอง") หมายถึงแม่น้ำแยงซียาว 2,308 กม. (1,434 ไมล์) จากต้นน้ำ Yibin ไปบรรจบกับแม่น้ำ Batang ใกล้ Yushu ในชิงไห่ ในขณะที่แม่น้ำ Tongtian ("แม่น้ำที่ นำไปสู่สวรรค์") อธิบายส่วน 813 กม. (505 ไมล์) จาก Yushu ไปจนถึงจุดบรรจบของแม่น้ำ Tuotuoและแม่น้ำดังคู .