การดองศพด้วยการฉีดเข้า เส้นเลือด ถือเป็นวิธีการฝังศพที่เริ่มขึ้นในอังกฤษในศตวรรษที่ 18 เทคนิคนี้ได้รับการพัฒนาขึ้นในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 17 โดยนักสรีรวิทยาชาวอังกฤษผู้มีชื่อเสียงวิลเลียม ฮาร์วีย์ในการทดลองที่นำไปสู่การค้นพบการไหลเวียนของเลือด ในระหว่างนั้นเขาได้ฉีดสารละลายสีเข้าไปในหลอดเลือดแดงของศพ ต่อมานักวิทยาศาสตร์ชาวดัตช์และชาวเยอรมันเฟรเดริก รุยสช์ และเชื่อกันว่าเกเบรียล คลอเดอรัสใช้เทคนิคการฉีดเข้าเส้นเลือดที่คล้ายคลึงกันเพื่อป้องกันไม่ให้ศพสลายตัว นักกายวิภาคศาสตร์ชาวสก็อตอย่างไรก็ตาม วิลเลียม ฮันเตอร์ (ค.ศ. 1718–83) ได้รับการยกย่องว่าเป็นคนแรกที่รายงานเกี่ยวกับ การดองศพ ด้วยหลอดเลือดแดงและโพรงอย่างครบถ้วนเพื่อเป็นวิธีการรักษาศพสำหรับการฝัง การค้นพบของเขาได้รับความสนใจอย่างกว้างขวางหลังจากน้องชายของเขาในปี พ.ศ. 2318 จอห์น ฮันเตอร์ได้ดองศพของนางมาร์ติน แวน บุตเชลล์ ซึ่งพินัยกรรมระบุว่าสามีของเธอเป็นผู้ควบคุมทรัพย์สมบัติของเธอตราบเท่าที่ร่างกายของเธอยังคงอยู่เหนือพื้นดิน เพื่อให้เป็นไปตามเงื่อนไขนั้น Van Butchell ให้เธอดองศพ วางร่างกายที่แต่งตัวตามสมัยนิยมของเธอไว้ในกล่องที่มีฝาแก้วในห้องนั่งเล่น และจัดเวลาเยี่ยมตามปกติ